Samen oud worden in het Drentse esdorp Loon

Samen oud worden in het Drentse esdorp Loon.

Wat doe je als je voor je kinderen naar een stad bent verhuisd en ze achttien jaar later allemaal het huis uit zijn? De familie Steenwijk kocht een kavel in het Drentse dorp Loon en liet daar hun langverwachte droomhuis bouwen. Een levensloopbestendige woning, waar je samen oud kunt worden.

Coevordenaren Henk en Anneke, ooit woonachtig in Hoevelaken voor het werk, verhuisden in 1998 terug naar Drenthe. Ze kwamen na een zoektocht uit in Assen, want een stad leek hen wel handig met schoolgaande kinderen. Toen een paar jaar geleden hun laatste kind het huis uit ging, kreeg het stel opnieuw verhuisplannen. ‘Voor ons was dit het moment om te verhuizen naar een gemoedelijk, Drents dorp. Iets dat we altijd al graag wilden. We zijn uitgekomen in Loon, onder de rook van Assen. Binnen tien fietsminuten staan we bij het winkelcentrum van Marsdijk in Assen en tegelijkertijd hebben we het natuurgebied Balloërveld bijna als achtertuin’, glundert Henk.

Dorpscafé

Op de plek waar ooit een dorpscafé stond, bouwde het stel hun droomhuis. Nadat het café gesloopt was, heeft de grond
lang braak gelegen. De eigenaar wilde er een huis op bouwen en dat verkopen, maar Henk en Anneke hadden een ander soort huis in gedachten. Het duurde lang voor de vergunning rond was, maar uiteindelijk kregen ze van de gemeente de vrije hand voor de bouw van een eigen woning. De enige voorwaarde die gemeente stelde was dat er in de woning wel iets terug te zien moest zijn van het café dat er ooit gevestigd was. Het resulteerde in een serre aan de straatkant, waarvan de ramen iets weg hebben van de voorgevel van het café. De bouw duurde ruim een jaar. ‘Dat hele proces hebben we van dichtbij kunnen volgen en we gingen meerdere keren per week kijken. Dat was maar goed ook, want anders lagen de tegels van de woonkamer nu in de keuken’, zegt Anneke lachend.

Gelijkvloers

Voor het ontwerp van hun woning kwam het stel uit bij architect Sip Hofstede. Henk en Anneke hadden hun wensen al goed in beeld. ‘We wilden een huis waar we, als we oud en gezond blijven, zo lang mogelijk kunnen blijven wonen. Daarom hebben we de badkamer en slaapkamer op de begane grond gesitueerd. Ook is er rekening

gehouden met een rollator of rolstoel. Niet alleen qua ruimte, maar ook qua gemak. Als je ooit achter een rollator loopt, wil je alle gordijnen niet meer met de hand dichtdoen. Dit doen we dus eenvoudig met een afstandsbediening’, vertelt Anneke. Op de eerste verdieping zijn een tweede badkamer en drie grote slaapkamers te vinden: het domein van de kinderen en kleinkinderen.

Aardetinten

Henk en Anneke zaten altijd op één lijn wat betreft de inrichting van hun woningen. Toch zagen ze op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer. ‘Vooral de woonkamer is erg groot. Hoe richt je zo’n ruimte in? We kwamen in contact met interieuradviseur Geerke Ritzema van Studio Woonforum. We hebben haar onze wensen voor de woonstijl doorgegeven: een combinatie van modern en landelijk, met aardetinten. Geerke had direct door wat we wilden en de samenwerking verliep dan ook heel soepel’, aldus Henk. Zij adviseerde het stel om de ruimte goed te benutten. ‘Bijvoorbeeld door de eethoek niet tegen de muur te zetten maar middenin de kamer te plaatsen. Dat hadden we zelf niet bedacht.’ Anneke was vooral bang dat het niet zou lukken om de grote woonkamer sfeervol en gezellig te krijgen. Toch is dit gelukt, onder andere door de mooie bruine en rode aardetinten waar de muren mee beschilderd

zijn. ‘Ik vond het spannend dat die muren een kleur kregen, maar volgens Geerke kon dat prima. En ze had gelijk! De woonkamer oogt veel minder groot en het is erg knus geworden.’ Een andere eyeopener was de keuze voor gordijnen. Waar Henk en Anneke voor gekleurde gordijnen wilden gaan, adviseerde Geerke om juist witte gordijnen te kiezen, omdat er in de woonkamer al veel was gebeurd op kleurgebied.

Lievelingsplek

De lievelingsplek van het Drentse stel is de zithoek in de woonkamer, voor de open haard. Zeker in het weekend wordt er regelmatig een haardvuurtje opgestookt. Toch zit Henk ook graag in zijn stoel aan de tuinkant van de woning. ‘Als ik daar zit en de tuin in kijk, zie ik tegelijkertijd precies wat er op straat gebeurt. Ik kan alles in de gaten houden’, zegt hij met een knipoog. Het stel kijkt erg uit naar de zomer die voor de deur staat. Toen ze in oktober 2016 het

huis betraden, waren de zonnige maanden immers al voorbij. Ze gaan straks voor het eerst van hun tuin genieten.  ‘In de zomer is alles mooi begroeid. Dan kijken we zo het weiland in, waar vaak het paard van de oude café-eigenaar staat te grazen.’ Inmiddels zijn Henk en Hanneke helemaal ingeburgerd in Loon. In januari nodigden ze de buurt uit voor een nieuwjaarsborrel. Ze kregen louter positieve reacties op hun woning. Ook in het buurtkrantje, het “Looner Bladtie”, wordt aandacht besteed aan de plek waar ooit het dorpscafé stond. Met de woorden “wat er nu staat,

vinden wij een plaatje”, wordt nogmaals bevestigd dat de woning van Henk en Anneke warm onthaald wordt door de inwoners van het Drentse esdorp.